Rappài de canganégli gelati

sbùcianu la terra morta,

comme zippi de vetru

che’tté ficcanu lo friddu pé ll’ ossa.

‘Mbuttita d’ovatta azzécca, mòcia mòcia,

la nebbia da sant’ Anatólia

sbianchènno ju céru

sott’ é’ssopr’ a Vadagnólu.

Da diverse jemàni

s’è abbuscatu ju sole

e lo ‘ngiòllo ‘ngessa le vinocchia.

Crescianu accatastate pe’ gliu fócu

le léna de ficora e sammùchi.

Giovanni Censi, Gerano (Rm)